وبلاگ جامع اسلام اهل بیت

1- اعتکاف از مستحبات است ولی به نذر و مانند آن واجب می شود و قصد عبادت شرط است.

2- اعتکاف بیش از سه روز هم جایز است؛ ولی هر گاه دو روز اضافه می کند، روز سوم را برآن بیافزاید(بنابر احتیاط).

3- اعتکاف باید در مسجد جامع باشد و منظور از مسجد جامع، مسجدی است که قشرهای مختلف مردم شهر در آن شرکت دارند، بر خلاف مسجد محل و مسجد بازار که قشرخاصی درآن شرکت می کنند.

4- خارج شده از مسجد عمدا موجب بطلان اعتکاف است و از روز فراموشی نیز بنابر احتیاط، چنین است.

5- اعتکاف برای زنان هم جایز است ولی احتیاط واجب آن است که از همسرشان اجازه بگیرند.

6- احتیاط آن است که در اعتکاف برای غیر، قصد اهدائ ثواب کند، خواه حی باشد یا میت، بنابراین می توان به قصد اهدا ثواب کند، خواه حی باشد یا میت بنابراین می توان به قصد چند نفر نیت را نمود.

7- لازم نیست روزه برای اعتکاف باشد، بلکه می تواند روزه ی ماه مبارک یا روزه ی قضا و مانند آن را به جا آورد، ولی روزه ی استیجاری مشکل است.

8- اعتکاف مسجد را در دو روز اول می توان رها کرد؛ ولی روز سوم رها کردن جایز نیست.

9- بهتر است که مدت اعتکاف در یک مسجد باشد؛ ولی در دو مسجد متصل به هم مانعی ندارد.

10- در جایی که مشکوک است جزء مسجد می باشد یا نه، و ظاهر حال گواهی بر چیزی نمی دهد، اعتکاف صحیح نیست.

11- زنان نیز فقط در مسجد می توانند معتکف شوند.

12- کودکان ممیز نیز می توانند اعتکاف کنند.

13- در موارد زیر، شخص اعتکاف کننده می تواند از مسجد خارج شود:

الف: برای هر گونه کار ضروری شرعی یا عرفی، مانند رفتن به دستشویی و غسل واجب و تهیه ضروریات .

ب: همچنین برای گواهی دادن در دادگاه و نماز جمعه و تشییع جنازه و عیادت مریض ، اما برای هر کار مستحبی جایز نیست.

14- نشستن بر فروش غصبی هنگام اعتکاف موجب بطلان اعتکاف نمی شود، برخلاف محل غصب(مثلا جای دیگران را غصب کند) بنابر احتیاط.

15- جایز است در اعتکاف ، در آغاز نیت، شرط کند که هرگاه عذر عرفی یا شرعی برای او پیدا شود، بتواند اعتکاف را به هم زند در این صورت هر وقت عذری پیدا شود، می توان آن را به هم زند، حتی در روز سوم .

16- اعتکاف کمتر از سه روز کامل جایز نیست و روز از اول طلوع فجر تا غروب آفتاب است.

17- اعتکاف در شبستان و سرداب و صحن مسجد جایز است. مگر در مواردی که ثابت شود حیاط جزء مسجد نیست یا ظاهر حال چنین باشد.

18- محرمات اعتكاف

پنج چيز بر معتكف حرام است:

ـ تمتّع از همسر، خواه جماع باشد، يا لمس و بوسيدن، بنابر احتياط.

ـ استمناء بنابر احتياط; هر چند از طريق حلال باشد، مانند ملاعبه با همسر.

ـ بوييدن عطريّات و بوهاى خوش; هر چند به قصد لذّت نباشد.

ـ خريد و فروش، بلكه مطلق تجارت با نبودن ضرورت بنابر احتياط; ولى پرداختن به امور مباح دنيوى مانند خيّاطى و امثال آن اشكال ندارد.

ـ جدال بر سر مسائل دينى يا دنيوى به قصد غلبه كردن برطرف مقابل و اظهار فضيلت، و در اين امور فرقى ميان شب و روز نيست و هر يك از امور فوق اعتكاف را باطل مى كند.

19- پرداختن به امور دنیوی و مطالعات مربوط به آن برای معتکف جایز است و هر چند بهتر ترک این امور و توجه به عبادات و طاعات می باشد.

20- هرگاه اعتکاف خود را با یکی از امور گذشته باطل کند، اگر به سبب نذر بر او واجب معین بوده باید قضا کند و اگر واجب غیر معین بوده و این امر در روز سوم بوده نیز باید قضا کند و اگر در روز اول بوده لازم نیست قضای اعتکاف واجب فوری نیست، بلکه وقت آن وسیع است.