وبلاگ جامع اسلام اهل بیت

 - 8نماز قضا

به نمازی که در وقت معین آن خوانده شود« نماز اداء » می گویند.

نمازی را که بعد از وقت خوانده می شود« نماز قضا » می گویند.

انسان باید نمازهای واجب را در وقت خود بخواند و چنانچه بدون عذر نمازی از او قضا شود، گناهکر است و باید توبه کرده و قضای آن را هم به جا آورد.

1- در دو مورد به جا آوردن قضای نماز واجب است:

الف) نماز واجب را در وقت آن نخوانده باشد.

ب) بعد از وقت متوجه شود نمازی که خوانده، باطل بوده است.

2- کسی که نماز قضا دارد، نباید در خواندن آن کوتاهی کند؛ ولی واجب نیست فورا آن را به جا آورد.

3- نماز قضا را با جماعت می توان خواند؛ خواه نماز امام جماعت اداء باشد یا قضا، و لازم نیست هر دو یک نماز را بخوانند؛ مثلا اگر نماز قضای صبح را با نماز ظهر یا عصر امام بخواند، اشکال ندارد.

4- اگر مسافری که باید نماز را شکسته بخواند، نماز ظهر یا عصر یا عشاء از او قضا شود، باید قضای آن را دو رکعتی به جا آورد؛ اگر چه در غیر سفر بخواهد قضای آن را به جا آورد.

5- در سفر نمی توان روزه قضا گرفت؛ ولی نماز قضا می توان به جا آورد.

6- اگر شخصی در سفر بخواهد نمازهایی را که در غیر سفر قضا شده، به جا آورد، باید نماز ظهر، عصر و عشا را چهار رکعتی قضا کند.

7- نماز قضا را در هر وقتی می توان به جا آورد؛ یعنی قضای نماز صبح را می توان ظهر یا شب خواند.

نماز قضای پدر

1- تا انسان زنده است، اگرچه از خواندن نماز خود عاجز باشد، شخص دیگری نمی تواند نمازهای او را برایش بخواند.

2- پس از مرگ پدر، نماز و روزه هایی را که به جا نیاورده است، بر پسر بزرگتر او واجب است که آن نماز و روزه ها را قضا کند، و احتیاط مستحب است که نماز و روزه هایی را که از مادرش قضا شده، به جا آورد.

3- اگر پسر بزرگتر نداند پدرش نماز قضا دارد یا نه، چیزی بر او واجب نیست.