وبلاگ جامع اسلام اهل بیت

پیشرفت برق آسای علوم در عصر مهدی(عج):

در حدیثی از امام صادق (ع) می خوانیم:

علم و دانش بیست و هفت حرف (بیست و هفت شعبه و شاخه) است؛تمام آنچه پیامبران الهی برای مردم آوردند دو حرف بیشتر نبود،و مردم تا کنون جز آن دو حرف را نشناخته اند،اما هنگامی که قائم ما قیام کند بیست و پنج حرف دیگر را آشکار می سازد؛و در میان مردم منتشر می سازد؛و دو حرف را به آن ضمینه می کند تا بیست و هفت حرف کامل و منتشر گردد.

این حدیث بر روشنی جهش فوق العاده علمی عصر انقلاب مهدی(عج) را مشخص می کند که تحولی به میزان بیش از 12 برابر نسبت به تمام علوم و دانشهایی که در عصر همه پیامبران راستین به بشریت اعطا شد،پیش می آید؛و درهای همه رشته ها و همه شاخه های علوم مفید و سازنده به روی انسانها گشوده می شود،و راهی را که بشر طی هزاران سال پیموده به میزان 12 برابر در دوران کوتاهی می پیماید.

حدیث دیگری که از امام باقر(ع) نقل شده،معنی حدیث فوق را تکمیل می کند،آجا که می گوید:

هنگامی که قائم ما قیام کند،دستش را بر سر بندگان می گذارد و عقول آنها را با آن کامل و افکارشان را پرورش داده تکمیل می کند. و به این گونه در پرتو ارشاد و هدایت مهدی(عج) و در زیر دست عنایت او مغزها در مسیر کمال به حرکت در می آیند؛و اندیشه ها شکوفان می گردند،و تمام کوته بینی ها و تنگ نظریها و افکار پست و کوتاه که سرچشمه بسیاری از تضادها و تزاحمها و برخوردهای خشونت آمیز اجتماعی است بر طرف می گردد.

پیشرفت خارق العاده صنایع در آن عصر:

در عصر مهدی(عج) وسایل اطلاعاتی آنقدر پیشرفته خواهد بود که دنیا را همچون کف دست آشکار می سازد؛و به حکومت مرکزی تسلط کامل بر اوضاع جهان می بخشد تا بموقع و بدون فوت وقت برای حل مشکلات جهانی بکوشد؛و هر گونه فسادی را در نطفه خفه سازد.مسأله انرژی و نور آنچنان حل می شود که حتی نیاز به انرژی خورشیدی که بازگشت همه انرژی ها(جز انرژی اتمی) به آن است،نیست.و این شاید در پرتو یک سیستم تکامل یافته انرژی اتمی- با تصفیه کامل از تشعشعات زیانبار کنونی که در حال حاضر بزرگترین مشکل استفاده از این انرژی تشکیل می دهد- خواهد بود.

وسایل سریع السیری که با وسایل کنونی قابل مقایسه نیست،نه فقط برای دور زدن کره زمین در یک زمان کوتاه،بلکه برای مسافرت های دور دست فضایی در اختیار آن حکومت قرار می گیرد.

در حدیث دیگری از امام صادق(ع) چنین آمده است:

هنگامی که قائم ما قیام کند خداوند آنچنان گوش و چشم شیعیان ما را تقویت می کند که میان آنها و قائم نامه رسان نخواهد بود؛با آنها سخن می گوید و سخنش را می شنوند،و او را می بینند در حالی که او در مکان خویش است و آنها در نقاط دیگر جهان. یعنی وسایل انتقال صدا و تصویر بطور همگانی و ساده و آسان در اختیار همه پیروان او قرار می گیرد آنچنان که چیزی به نام اداره پست در عصر حکومت او شیئی زائد محسوب می گردد و همه دستورها و برنامه ها با سیستم« شهود و حضور» ابلاغ و اجرا می گردد. حدیث گویای دیگری که در این زمینه از امام صادق(ع) نقل شده این موضوع را به نحوه بارزی تکمیل می کند؛آنجا که فرمود:

مؤمن در زمان قائم در حالی که در مشرق است برادر خود را در مغرب می بیند؛همچنین کسی که در غرب است برادرش را در شرق می بیند. ارتباط مستقیم نتنها در سطح حکومت بلکه در سطح عموم عملی می شود؛و پیوند های ظاهری و جسمانی،پیوند های معنوی دلها را استحکام می بخشد؛آن گونه که جهان را به راستی به شکل یک خانه،و مردمش همچون اهل یک خانواده خواهند بود!

پیشرفت عظیم اقتصادی و عدالت اجتماعی

زمینی که در آن زندگی می کنیم امکانات فراوانی برای زندگی ما و نسلهای آینده و جمعیتهائی بسیار زیادتر از جمعیت کنونی ما دارد؛اما عدم آگاهی کافی به منابع موجود، و منابع بالقوه زمین از یک سو،و عدم وجود یک نظام صحیح برای تقسیم ثروت زمین از سوی دیگر، سبب احساس کمبود از جنبه های مختلف شده است؛تا آنجا که در عصر ما همه روزه گروهی از انسانهای مفلوک از گرسنگی می میرند.

لذا در روایات مربوط به حکومت آن مصلح بزرگ اشارات پر معنائی به این توسعه اقتصادی دیده می شود که از هر گونه توضیح بی نیاز است. از جمله در حدیثی چنین می خوانیم:

حکومت او غرب و شرق جهان را فرا خواهد گرفت؛و گنجینه های زمین برای او ظاهر می گردد و در سراسر جهان جای ویرانی باقی نخواهد ماند مگر اینکه آن را آباد خواهد ساخت. و براستی باید چنین شود زیرا ویرانیهای زمین نه به خاطر کمبود نیروی انسانی است،و نه کمبود مالی،بلکه مولود ویرانگری انسانها،و صرف بیهوده منابع مالی و انسانی و عدم احساس مسؤولیت است.در حدیث جالب دیگری از امام صادق(ع) می خوانیم:

هنگامی که قائم قیام کند:حکومت را بر اساس عدالت قرار می دهد.و ظلم و جور در دوران او بر چیده می شود.و جاده ها در پرتو وجودش امن و امان می گردد.زمین برکاتش را خارج می سازد.و هر حقی به صاحبش می رسد.در میان مردم همانند داوود(ع) و محمد(ص) داوری می کند.در این هنگام زمین گنجهای خود را آشکار می سازد.و برکات خود را ظاهر می کند.و کسی موردی را برای انفاق و صدقه و کمک مالی نمی یابد زیرا همه مؤمنان بی نیاز و غنی خواهند شد.

تکیه روی ظاهر شدن برکات زمین و خارج شدن گنجها نشان می دهد که هم مسأله زراعت و کشاورزی به اوج و ترقی خود می رسد؛و هم تمام منابع زیر زمینی کشف و مورد استفاده قرار می گیرد،و درآمد سرانه افراد آنقدر بالا می رود که در هیچ جامعه ای فقیری پیدا نمی شود و همه به سر حد بی نیازی و خود کفایی می رسند.

این احتمال نیز وجود دارد که انسان دسترسی به هسته درونی گداخته زمین می یابد که یک پارچه آتش و حرارت است؛و ممکن است از آن به عنوان یک منبع مهم انرژی استفاده کرد؛و نیز ممکن است منابع گرانبهائی از انواع فلزات از آن بتوان استخراج نمود؛ وبا توجه به این که پوسته جامد زمین پوسته نسبتاً نازکی است و درون دل زمین جهانی از مواد گداخته و منابع گوناگون وجود دارد،دسترسی به چنین منبع عظیم و وسیعی می تواند فکر انسان را از جهات فراوانی راحت سازد.

در حدیثی از امام صادق(ع) می خوانیم:

قائم در پشت کوفه مسجدی بنا می کند که یکهزار در دارد،و خانه های کوفه به نهر کربلا و حیره می رسد. ومی دانیم فاصله میان آن دو شهر هم اکنون بیش از 70 کیلومتر است.

از امام باقر(ع) می خوانیم:

هنگامی که قائم قیام کند،مساجد در عصر او همگی دارای دیوار های کوتاه و بدون کنگره خواهد شد همان گونه که در عصر رسول الله(ص) بود.جاده های بزرگ و اصلی را توسعه می دهد و به 60 زراع می رسد! و تمام مساجدی را که در مسیر قرار دارند(و مزاحم مردم هستند به فرمان او) خراب می شوند.و تمام دریچه ها و روزنه هائی که به راه ها گشوده می شود(و مزاحم عبور و مرور مردم است) ویران می سازد.و بالکنهای مزاحم فاضلابها و ناودانهایی که در راه عبور مردم باز می شود می بندد!

و نیز در حدیثی طولانی از امام صادق(ع) نقل شده که فرمود:

او کوفه را پنجاه و چهار میل توسعه می دهد تا آنجا که عمارات آن به کربلا می رسد،و کربلا مرکز و کانون بسیاری از فعالیتها می گردد.