وبلاگ جامع اسلام اهل بیت

نفس زکیه،یعنی فرد پاک و بی گناه؛کسی که قتلی انجام نداده و جرمی ندارد.در آستانه ظهور مهدی(عج) و در گیر و دار مبارزات زمینه ساز انقلاب ایشان فردی پاک و مخلص،در راه امام(عج) می کوشد و مظلومانه به قتل می رسد.وی از اولاد امام حسن مجتبی(ع) است که در روایات گاهی از او به« نفس زکیه» و « سید حسنی» یاد شده است.

شخصیت نفس زکیه و علت قتل آن

وی شخصیتی بزرگوار و از نزدیکان حضرت حجت(عج) است که با ایشان رفت و آمد دارد،مردم مکه او را می شناسند و چون او با حضرت ملاقات دارد و حضرت در آن زمان ظهور فرموده،حضرت قبل از قیامشان حضور دارند که همه می توانند ایشان را ببینند؛

اما نمی شناسند و حضرت در آن وقت مأمور به غیبت نیست.لذا در مجالس مختلف با اطرافیان نزدیک خود نشست و بر خواست دارد.

در یکی از این نشست ها گفت و گویی بین حضرت و حاضرین در مجلس می شود،سید حسنی به حضرت عرض می کند:اگر قیام بفرمایند مردم مکه تسلیم خواهند بود و برای امتحان مردم در میان آنان رفته خبر از ظهور و قیام حضرت می دهد و مردم را به آن حضرت دعوت می کند؛اما مردم او را می کشند و سرش را برای سفیانی می فرستند. یا مردم را به خود دعوت می کند و می گوید:من نائب امام زمان هستم و لذا او را می کشند.

پانزده روز فاصله بین قتل و قیام

صالح موسی بن عذرا می گوید:از امام صادق (ع) شنیدم که می فرمود:فاصله بین قیام قائم آل محمد(عج) و قتل نفس زکیه نیست،مگر پانزده روز.