شیر خدا

شیر خدا

 

علی آن شیر خدا، شاه عرب            الفتی داشته، با این دل شب

شب، ز اسرار علی آگاه است           دل شب، محرم سر الله است

شب شفته است مناجات علی           جوشش چشمه ی فیض ازلی

شاه را دیده، بنوشینی خواب           روی بر سینه ی دیوار خراب

فجر، تا سینه ی آفاق، شکافت         چشم بیدار علی، خفته نیافت

روزه داری، که به مَُهرِ اسحار         بشکند نان جوین افطار

نا شناسی، که به تاریکی شب          می برد شام یتیمان عرب

پادشاهی، که به شب برقع پوش       می کشد بار گدایان بر دوش

تا نشد پردگی آن سر جلی               نشد افشا، که علی بود علی

شاهبازی که به بال و پر راز           می کند در ابدیت، پرواز

شهسواری، که به برق شمشیر        در دل شب، بشکافد دل شیر

عشقبازی، که هم آغوش خطر         خفت در خوابگه پیغمبر(ص)

پیشوائی که به شوق دیدار             می کند دشمن خود را بیدار

ماه محراب عبودیت حق                سر به محراب عبادت، منشق

می زند پس،لب اوکاسه شیر           می کند چشم اشارت، به اسیر

چه اسیری؟ که همان قاتل اوست      تو خدایی مگر؟ ای دشمن، دوست

در جهانی، همه شور و همه شر      ها علی بشر کیف بشر

شبروان مست ولای تو، علی         جان عالم به فدای تو، علی




موضوعات مرتبط: قسیم النار و الجنه
[ 14 / 1 / 1391 ] [ 7:45 ] [ سجاد ابراهیمی ]
[ ]