در پناه بارگاه ملكوتى حضرت معصومه (عليه السلام)
آگاهى به فرهنگ و روش زندگى پرافتخار خاندان پيامبر (عليه السلام) و آل على و پناهندگى معنوى و علمى به اين پناهگاه مطمئن و استوار، يكى از اصيلترين راههاى شناخت اسلام ناب و بهرهمندى از آن است، چرا كه آن از سرچشمه زلال اسلام آب نوشيدهاند، و تبلورى از مكتب حيات بخش پيامبر اسلام (صلى الله و عليه و آله و سلم)هستند.
در اين ميان، آگاهى به زندگى حضرت معصومه (عليه السلام) كه گلى درخشان از گلستان خاندان نبوت، و حرمش دارالشفاى آل محمد (صلى الله و عليه و آله و سلم)است، و آگاهى به سرزمين مقدس قم از قديم و نديم، و بركات اين سرزمين، و حوزه علميه آن، و آثار درخشان حوزه، و ماجراى مسجد جمكران و پايگاه بودن قم براى حكومت جهانى حضرت مهدى (عجل الله تعالى فرجه الشريف)و... هر كدام فرهنگى پربار و سازنده است، كه موجب هدايت و رشد بيشتر شده و ما در مسير ترقيات معنوى، مددكارى نيرومند، در سطح عالى خواهد بود.
بر همين اساس، به عنوان برگرفتن خوشهاى از اين خرمن يا ليوان آبى از اين دريا، به نگارش اين كتاب اقدام گرديد، چرا كه اين امور از شعائر و نشانههاى دين است، و بايد نشانههاى دين را كه نقش به سزايى در سازندگى و باسازى و سازماندهى معنوى و فرهنگى دارند، ارج نهاد و حريم آنها را حفظ كرد، چنان كه قرآن مىفرمايد: و من يعظم شعائر الله فانها من تقوى القلوب؛
و هر كس نشانههاى الهى را بزرگ دارد، اين كار نشانه تقواى دلهاست
و مفهوم سوره كوثر، بيانگر استوارى و برقرارى هميشگى آثار خاندان نبوت ، و بهرهگيرى قاطع از اين آثار و جلوگيرى از گزند دشمنان است.
موضوعات مرتبط: حضرت معصومه